Review Kalenji drinkzak 5 liter (#ThisSucks)
Omdat het zo warm was dacht ik dacht het een uitgelezen moment zou zijn om vandaag voor het eerst te gaan hardlopen met de Kalenji drinkzak:
https://www.decathlon.nl/p/drinkzak-hardlopen/_/R-p-2416
Deze rugzak heeft een 5 liter plastic waterzak waaraan een slangetje met mondstuk zit. Nu ik de foto van de link hierboven bekijk zie ik pas hoe ik de slang had moeten bevestigen…
Afgelopen donderdag op Hemelvaartsdag was ik bijna ‘gestrand’ in Bergambacht. Met mijn tong op mijn schoenen had ik nog net genoeg kracht om aan het meisje wat bij Hof 21 de tafels aan het schoonmaken was te vragen of ik asjeblieft wat water in het toilet mocht drinken. Gezien mijn verschijning als ‘Braatworst op Adidasjes’ kwam ze al bijna aanlopen met het AED apparaat om mijn hartritme weer te herstellen. Een beetje water was dus geen probleem…
Tijd voor de Kalenji drinkzak dus!! Een half uur en een hoop ‘gepiel’ verder had ik water in de zak en was deze zak met hulp van mijn vrouw in de rugzak gehesen. Nu draag ik van kinds af aan al een rugzakje dus dat wende snel 
Puntje van aandacht was dat hoe hard ik ook zoog aan het slangetje ik geen water binnen kreeg.
Als een beginnende prostituee liep ik blauw aan terwijl ik als een wilde op mijn slang zoog. Dat gaat hem zo niet worden dacht ik en pakte het - bij het vullen van de zak nat geworden – flut handleidinkje erbij. Leesbril niet op.. Iets met een pijl? Aha je moest het mondstukje iets uittrekken zodat je zuigbewegingen effect hadden en het water uit de rugzak naar het mondstuk liep.
Voorzichtig begon ik aan de eerste meters terwijl de rugzak, die ik natuurlijk niet zorgvuldig had vastgemaakt, op mijn rug sprong als een rodeo cowboy in de hoofdact van de show op de meest woeste stier. Gelukkig kon ik dat al lopende stellen met de bandjes.
Dat ging gelukkig snel beter. Wat wel hinderlijk was, was dat ik naast klotsende oksels gek werd van het geklots van het water in de zak. In de handleiding stond in het Engels bladder, eigenlijk dus in het Nederlands blaas. 300 meter van huis en het geklots van de zak zorgde er al bijna voor dat ik de bosjes in moest, snel de MP3 speler maar op 10 dan!
Na enkele kilometers ging het eigenlijk best lekker en had ik de smaak te pakken. Was mijn indruk van de drinkzak eerst ‘this sucks’ nu kon ik de klemtoon iets veranderen en was van mening ‘THIS SUCKS!’
De in een paar alinea’s hierboven beschreven prostituee had furore gemaakt en zich technieken aangeleerd. Moeiteloos hanteerde ik de slang met mondstuk en nam teug na teug..
Op een bepaald moment ging het iets te makkelijk. In de verte zag ik een leuke hardloopster mij tegemoet komen. Ik weet niet wat mij dan bezielt? Misschien de zoektocht naar Do(ol)pamine die mij keer op keer parten speelt? Waar ik normaal met kromme rug puffend en steunend mijn meters maak, rechtte ik mijn rug, schouders naar achteren en mondstuk in de mond. Klaar om mijn nieuwe speeltje in actie te tonen.
Teveel dingen in 1x voor mij om rekening mee te houden. Kunnen mannen niet… Rug was recht, schouders stonden naar achteren. Ik versnelde mijn pas 100 meter voor ‘de passage’. Deze krachtsinspanning moest betaald worden met wat extra happen lucht. Ik ademde in en uit, beet tijdens het passeren van deze Baywatch verschijning in het mondstuk en verzoop bijna in de sloot water die door de slang mijn mond binnen kwam.
Rochelend riep ik iets van ‘Kuttemorgen’ en met de staart / rugzak tussen mijn benen verdween ik voorgoed uit het gezichtsveld van ‘Pamela’…
Toch ben ik niet ontevreden met dit experiment. Voor langere afstanden zeker bruikbaar. Ik denk dat ik hem vanmiddag met bier vul en dan lekker met mijn Baywatch broekje in het badje ga zitten 
